وی افزود: سینما می‌تواند در طرح‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی پیشاپیش ناهنجاری‌ها را روشن کند و این طرح سوال باعث می‌شود مدیریت‌ها در سیاست‌گذاری‌های کلان به رفع ناهنجاری‌ها و معضلات بپردازند. البته اگر این رویکرد سینما به صورت خلاق و دغدغه‌مند نباشد دچار کلی گویی می‌شود که نه بر جامعه بلکه بر خود فیلمساز هم تاثیر نمی‌گذارد.تهیه‌کننده «بوسیدن روی ماه» ادامه داد: توجه بیش از اندازه به بعد سرگرم‌کننده سینما باعث می‌شود از ابعاد دیگر این هنر فرهنگ‌ساز غافل بمانیم و با تولید آثار باری به هر جهت و خنثی باعث می‌شود دیگر سینما هیچ خاصیتی در جامعه نداشته باشد، تجربه نشان داده آثاری که با اعتقاد و دغدغه ساخته می‌شوند می‌توانند برای همه ابعاد یک جامعه موثر باشند، اما سپردن کارها به افرادی که تنها برای رفع بیکاری فیلم می‌سازد در نهایت به ضرر کلیت سینما تمام می‌شود.وی افزود: اگر فیلمساز نسبت به حرفی که می‌زند باور داشته باشد و کاملا از روی اعتقادات شخصی فیلم بسازد و با نگاه مصلحانه به رفع معضلات و ناهنجاری‌های اخلاقی بپردازد، بی شک یک کار ارزشی انجام داده است و مدیریت سینمایی باید توان تشخیص آن را داشته باشد که چه کسی بر گفته‌هایش باور دارد و از روی تحلیل و دغدغه طرح سوال می‌کند و چه کسی نگاه سودجویانه و منفعت‌طلب نسبت به طرح یک مسئله و نشان دادن یک معضل دارد.تهیه‌کننده فیلم سینمایی «طلا و مس» گفت: سینما می‌تواند به معضلات اجتماعی و عرفیاتی بپردازد که ریشه شرعی و قانونی ندارند و تنها عرف محسوب می‌شوند. اگر فیلمساز بتواند این عرفیات و سنت‌های غلط را به چالش بکشد و نگاه اصلاح طلبانه داشته باشد یک کار ارزشی انجام داده است و در این راستا مدیریت فرهنگی باید با جسارت اجازه ورود سینما به پاره‌ای از ناهنجاری‌ها که ریشه عقلی، قانونی و شرعی ندارند بدهند تا با چالش کشیدن مسائلی که با مبانی منطقی جامعه مغایرت دارند به رفع و اصلاح آنها بپردازند. تهیه‌کننده فیلم سینمایی «ارتفاع پست» ادامه داد: گاهی آثار سینمایی تنها به خط قرمزها نزدیک می‌شوند تا تنها بتوانند جذابیت ایجاد کنند و غافل از اینکه هر خط قرمز و صحبت از آن هنر و هنرمندی نیست و اگر با تحلیل و دغدغه سراغ موضوعات نروند محکوم به فنا هستند در صورتی که در سینما می‌شود به تمام معضلات اجتماعی نزدیک شد و طرح سوال کرد و یا پیشنهاد داد اما در صورتی که با قصد اصلاح آن ناهنجاری‌ها باشد نه تنها برای جذب مخاطب به صورت کاذب باشد.منوچهر محمدی گفت: اگر سینما با ممیزی و موانع سلیقه‌ای برخورد کند و همواره تیترهای کلی به نوع سینما زد، سینمای دینی، سینمای اخلاقی و ... در نهایت همه آثار سینمایی که دغدغه تاثیرگذاری بر ناهنجاری‌ها و معضلات اجتماعی را دارند دچار کلی‌گویی می‌شدند و نمی‌توانند با مخاطب ارتباط برقرار کنند، تنها کافی است به فیلمسازان متعهد و با تحلیل اعتماد کرد تا آنها با مطالعه و تحقیق بر یک نکته غیراخلاقی جامعه درصد اصلاح آن برآیند.
نظرات شما عزیزان:
